The Minister
De voorheen Winston Churchill Tower op de hoek van de Prinses Beatrixlaan en de Sir Winston Churchillaan in Rijswijk wordt van kantoorgebouw omgebouwd tot woontoren met maar liefst 310 woningen. Ook krijgt het gebouw een hele nieuwe naam: The Minister.
Zie ook: Woontoren The Minister voorheen de Winston Churchill Tower – deel 2
Zie ook: Woontoren The Minister voorheen de Winston Churchill Tower – deel 1
Web: https://www.theminister.nl/
Inmiddels is begonnen met de verbouwing.
Telegraaf 30.06.2020
Artist impression van de nieuwe sporthal in Rijswijk. © Gemeente Rijswijk
Naam van nieuw sportcomplex in Rijswijk verwijst naar beste sporters uit Griekse tijd
AD 08.07.2020 Het nieuwe sportcomplex aan de Burgemeester Elsenlaan in Rijswijk heeft een naam gekregen. De gemeente deed aan het begin van dit jaar een oproep om een naam te bedenken, uit de reacties werden vijf inzendingen gekozen. De Altis kwam uiteindelijk als winnaar uit de bus.
Uit de inzendingen koos de jury vijf namen: De Els, De Altis, De Diamant, Huis van de Sport en Samen Sporten. Vervolgens konden mensen stemmen. De Altis, ingestuurd door Willem van Dijk, werd winnaar. De naam verwijst naar de plek van Griekse goden waar prijzen werden gemaakt voor de beste sporters uit het oude Olympus.
Lees ook;
Het nieuwe sportcomplex zal bestaan uit onder meer twee sporthallen, een multifunctionele sportruimte en ruimte voor horeca. Naar verwachting is het rond 2021 klaar.
Grond van Dennis van Duijvenbode moet onteigend worden. De rechtbank komt met een gevolg langs om de grond en het bedrijf van Dennis te inspecteren. Op de voorgrond Cees Plomp, rentmeester-taxateur © AD
AD 01.06.2020 Het algemeen belang is groot. Om aan de vraag van treinreizigers te voldoen, moet het spoor tussen Delft en Rijswijk verdubbelen. Maar het spoor loopt dan wel dwars over het levenswerk van Dennis van Duijvenbode.
Mannen met jasjes houden op deze warme dinsdagmorgen halt voor het erf van Dennis van Duijvenbode aan het Haantje in Rijswijk. Advocaten, taxateurs, adviseurs. Ze zijn bij elkaar met zeven man. Eén vrouw wacht ze op. Ze is rechter en houdt deze ochtend toezicht.
Lees ook;
De man in een eenvoudig blauw shirt is Dennis van Duijvenbode. Dat er ook nog een verslaggever van de krant op het gezelschap afkomt, vindt de ondernemer in eerste instantie maar niks. ,,Ik hou niet van die poppenkast”, zegt hij.
Maar daar heeft het deze ochtend – met of zonder aanwezigheid van een journalist – toch al alle schijn van. Als de mannen met de jasjes via een pad zijn terrein oplopen, lijken ze allerminst te passen in zijn habitat. Ze zijn hier gekomen om de eigendommen van Van Duijvenbode te inspecteren.
Dendert
Pleunis Tuinmaterialenhandel, het bedrijf van Van Duijvenbode, grenst aan het treinspoor waar nu elke paar minuten een trein overheen dendert. En dat is nog niet genoeg om alle reizigers te vervoeren, zo stelt de rijksoverheid.
In de Randstad moeten reizigers in de nabije toekomst elke tien minuten een trein kunnen pakken. Dat kan alleen als het spoor tussen Rijswijk en Delft verdubbelt van twee naar vier sporen.
Als dat er ligt, kunnen de Nederlandse Spoorwegen per richting tussen Den Haag Centraal en Rotterdam Centraal acht intercity’s en zes sprinters per uur laten rijden. Ook moeten er meer goederentreinen over het spoor kunnen. Om dat mogelijk te maken heeft Prorail, die de sporen aanlegt, grond nodig van Van Duijvenbode.
En daar ging het mis en dat is de reden voor de ‘poppenkast’ van nu. De reden waarom er keurige mannen en een vrouw zijn terrein oplopen. Het heet een descente, en betekent simpelweg een bezichtiging door de rechter op de plek waar de rechtszaak over gaat. Het is een openbare rechtszitting waarbij iedereen die wil, mag komen kijken. Deze ochtend heeft de rechter een commissie met drie getuige-deskundigen meegenomen.
Twee zijn rentmeester-taxateurs, die bij verschillende bedrijven in het land werken. De derde is een jurist, gespecialiseerd in onteigeningen. De overigen zijn de advocaat en adviseur van Van Duivenbode zelf en de twee die voor Prorail het werk doen.
De rechtbank is op bezoek bij Dennis van Duijvenbode voor de onteigeninsprocedure. Prorail heeft zijn grond nodig voor de verdubbeling van het spoor tussen Delft en Rijswijk. © AD
Ze bekijken het terrein dat vol ligt met stenen, oud en nieuw. Gehavend of perfect in vorm zoals een marmeren klinker moet zijn. Er liggen zinken emmers, nostalgische regentonnen en betonnen elementen waaruit sierlijk water kan vloeien. Er staan blokhutjes waar de verf is afgebladderd.
Strakke zeecontainers die regelrecht achter zijn woning staan opgestapeld. Contant betalen lijkt de norm bij Pleunis. De letters op het briefje waarop staat dat de pinautomaat stuk is, zijn door de zon verkleurd.
Twintig brieven
De afgelopen jaren hebben de ‘Prorailers’ geprobeerd om met Van Duijvenbode en zijn mensen tot overeenstemming te komen over aankoop van de grond, maar dat is niet gelukt. ,,We hebben wel twintig brieven gestuurd, waarbij we gevraagd hebben om jaarcijfers. Nooit antwoord gekregen”, verzucht de man die verantwoordelijk is voor de koop.
,,Je krijgt antwoord op de manier zoals je het vraagt”, zegt de hoofdpersoon in kwestie er zelf over. ,,Het moet wel redelijk zijn en als het dat niet is, heb ik niet eens zin om te antwoorden.”
Daarom is ook nu het punt gekomen dat de overheid besloot tot onteigening over te gaan. De regels ervoor staan in een wet die al zeker anderhalve eeuw oud is. ,,Een voordeel: het is een lekker dun boekwerkje”, zegt Cees Plomp, een van de twee rentmeester-taxateurs.
Alleen de overheid mag tot onteigening overgaan, maar alleen als de partijen er in de minne niet uit kunnen komen en er een groot algemeen belang is. Ook moet de eigenaar van de grond volledig schadeloos worden gesteld.
Keukentafelverhalen
De afgelopen jaren nam de overheid gemiddeld 32 tot 52 keer per jaar het besluit om te onteigenen. Het is uiteindelijk aan de rechter om te bepalen of dat ook daadwerkelijk mag. En behalve of er onteigend moet worden, gaat ze ook over de hoogte van de schadeloosstelling. De descente van vanmorgen is om inzicht te krijgen in beide.
,,Er zijn van die keukentafelverhalen dat je altijd moet wachten tot onteigening, maar ook dat het beter is om er in de minne uit te komen”, zegt de in onteigening gespecialiseerde jurist. Wat hij zelf beter vindt, daarover laat hij zich niet uit.
Tachtig cent
Het is de vraag of het het geld is wat Van Duijvenbode interesseert. De mannen die vanmorgen zijn bedrijfsterrein oplopen, inspecteren zijn levenswerk. Zijn bedrijf dat hij al zeker dertig jaar runt op zijn eigen manier.
Een bedrijf dat veel meer is dan alleen maar ‘tuinmaterialen’. Natuurlijk, hij verkoopt nieuwe sierbestrating en nieuwe houten hekken, maar overal in het land koopt hij bijvoorbeeld ook partijen straatstenen of tuintegels op.
Hij slaat de stenen op, op zijn grote terrein en verkoopt deze weer door. ,,Hier kijk. Iemand denkt dat het misschien niets waard is”, zegt de ondernemer terwijl hij een oud IJsselsteentje beetpakt. De gebakken steen, met zijn eigen formaat en eigen gele kleur ziet er wat gebutst uit. ,,Tachtig cent per steen.”
Soms is hij binnen een paar weken van een partijtje af, soms duurt het jaren. De big bags en de half vergane pallets verder achter op zijn terrein getuigen ervan. Het is een stuk grond dat alleen te bereiken is via een pad dat langs het spoor loopt en tussen het groen.
Op het achterste deel lagen vroeger volkstuintjes. Het weggetje is nu, vanwege de droogte, aangenaam om op te lopen. In de winter is het beter om laarzen aan te trekken. Sowieso is het nog goed opletten vanwege alle uitwerpselen van dieren. Op dit stukje afgelegen grond lopen wat pony’s.
Met een shovel kan de Rijswijkse ondernemer alles wat hij nodig heeft tevoorschijn halen. ,,Of hier”, zegt hij terwijl hij een zwarte steen opraapt als ze later weer op het terrein voor aan de weg lopen. ,,Wat moet je ermee, denkt iemand. Maar als ze aan de kust, in Scheveningen of Duindorp een steen nodig hebben, ben ik de enige in Nederland die zo’n tegeltje heeft dat ze daar nog gebruiken.”
Sloot
Als Prorail de grond krijgt die ze wil, is het de vraag waar Van Duijvenbode al die stenen zou moeten laten. Het zal zelfs nog een uitdaging worden of een vrachtwagen op zijn terrein kan komen. Prorail wil een deel gebruiken als werkterrein waarmee ze de verdubbeling van het spoor kan realiseren.
Eventueel kan die grond naderhand weer terug naar Van Duijvenbode. Een ander deel, een lang stuk van meters breed dat langs het spoor loopt, en waar nu ook stenen liggen, is voor het tracé zelf. De grond moet worden gebruikt voor een sloot, voor de afwatering van regenwater van het spoor.
Langzaam wandelt het gezelschap zijn grote schuur binnen. Van onder tot boven ligt het er volgestapeld. ,,Kijk nou toch”, zegt de man van Prorail die de grond moet kopen. ,,Dit heeft toch niets met zijn bedrijf te maken?” Tussen houten schuttingen staan een stuk of vijf gemotoriseerde stepjes, een paar oude salontafeltjes, een lampenkap, kerstmannen, stapels sierlatjes en een paar archiefkasten.
,,Hier is misgegaan wat zo vaak misgaat: de manier van communiceren”, verzucht Plomp. ,,De mensen van Prorail zien pure rotzooi die niks waard is. Van Duijvenbode ziet iets wat hij zelf helemaal heeft opgebouwd, wat zijn leven is. Als iemand dan tegen je zegt dat het maar puin is, dan ga je nooit tot een overeenstemming komen.”
Sierlatjes
Van Duijvenbode is intussen stil blijven staan bij de stapel sierlatjes. ,,Het is er allemaal met de hand in geschoven. Hoe wil je dat weghalen dan? Ik wil helemaal niet weg. Laat me lekker zitten. En waar moet ik heen dan?”
Als de rechter is vertrokken en nog een keer benadrukt dat ze hoopt dat Prorail en Van Duijvenbode er toch nog samen uit komen, zucht Van Duijvenbode diep. ,,Het is gewoon frustratie”, zegt hij. ,,Als ze nu mijn grond nog echt nodig hadden. Maar voor een sloot en een parkeerterrein?”
Of hij de onteigening nog kan tegenhouden? De rechtbank zal haar oordeel er nog over moeten vellen. Er zullen maanden overheen gaan voor die beslissing valt. En daarna zal er nog veel meer tijd nodig zijn om de exacte hoogte van de schadeloosstelling te bepalen.
Plomp: ,,Mijn ervaring leert me dat dit eigenlijk niet is tegen te houden. Maar daar ga ik niet over. Wij gaan uitrekenen wat het waard is. Dat is onze specialiteit.”
Onteigening door ProRail
Locatie Pleunis Haantje
Onteigening door ProRail
Laan van ’t Haantje en Lange Kleiweg – aanleg Spooronderdoorgang
De spoorbrug over de Kerstanjewetering wordt verdubbeld en verhoogd. En ook wordt overweg ’t Haantje vervangen door een nieuwe onderdoorgang.
In de zomer van 2019 is ProRail gestart met de uitvoering van het Project Hoogfrequent Spoorvervoer Rijswijk – Rotterdam. De aanpassingen over het traject tussen Rijswijk en Rotterdam voert ProRail vanaf medio 2019 tot eind 2024 uit.
zie ook: Op weg via t’ Haantje naar de oude tuinlocatie
zie ook: Start werken aan het spoor bij Rijswijk – voortgang 16.03.2020
zie ook: Start werken aan het spoor bij Rijswijk
zie ook: Start werken aan het spoor Rijswijk – Delft zuid
zie ook: Werken aan het spoor Rijswijk – Delft zuid
zie ook: Bouw nieuwe woonwijk in ’t Haantje gaat definitief verder
zie ook: Meer gesteggel met Rijswijks woningbouwplan RijswijkBuiten in ’t Haantje
zie ook: Raad van State roept op tot staakt-het-vuren in rechtszaak over DSM-terrein AD 02.11.2017
zie ook: DSM en gemeente Delft ruziën over vergoeding AD 30.10.2017
zie ook: DSM stagneert Rijswijks woningbouwplan RijswijkBuiten in ’t Haantje
zie ook DSM te laat met gesteggel over bestemmingsplan woningbouw RijswijkBuiten
zie ook: Wederom gesteggel met DSM en gemeente Rijswijk over woningbouw RijswijkBuiten
zie ook Gesteggel DSM en gemeente Rijswijk over woningbouw RijswijkBuiten
zie ook De bouw van de woonwijk in ’t Haantje in Rijswijk mag doorgaan
zie ook De toekomst van VtV TOG in Rijswijk
Zie ook www.rijswijkbuiten.nl
Piramide Rijswijk 